Dążenie do niezależności odbywało się stopniowo, a Polacy nigdy nie pogodzili się z niewolą. Czas trudnych 123 lat stał się świadectwem odpowiedzialności obywatelskiej i mądrości narodu polskiego. Droga nie była prosta, bo wiodła zwycięsko ku przyszłości przez okrutne lata II wojny światowej, reżimu komunistycznego, aż do 1989 roku, który przyniósł trwałe i ważne zmiany.

Oficjalna część uroczystości w naszej szkole rozpoczęła się wspólnym odśpiewaniem hymnu państwowego. Później, w specjalnie przygotowanym programie prowadzonym przez Natalię Tomczyk i Szymona Surmę, usłyszeć można było ucznia Kacpra Ziarno, który wprowadził obecnych na sali w niezwykły nastrój swą wzruszającą grą na skrzypcach, przy akompaniamencie których pojawiły się na sali trzy kobiety w czerni. Zapaliwszy znicz na grobach żołnierzy, by w symboliczny sposób uczcić pamięć tych wszystkich, którzy dla wolności naszej Ojczyzny oddali swoje życie, i powiesiwszy na brzozowych trzech krzyżach czapki z orłem w koronie, rozpoczęły część artystyczną akademii:

„Niech nasza Polska wśród narodów stanie,
Dzielna i mądra, jednością złączona".

Na scenie nie zabrakło żołnierzy w mundurach i z karabinami, którzy maszerowali na wojenkę w takt śpiewanej przez chór pieśni pt. „Piechota". Wiele emocji wzbudzili żołnierze walczący z wrogiem. Z okopów strzelali do nieprzyjaciela, a w tle usłyszeć można było na skrzypcach „Walc sentymentalny" w wykonaniu Anny Kowalskiej. Nie zabrakło również marszałka Józefa Piłsudskiego (Krzysztof Wójcikowski), który nie tylko przemawiał do swoich żołnierzy, ale i prowadził ich do walki. Chwile wzruszeń przeżyli oglądający, gdy na scenie pojawiła się dziewczyna (Oliwia Szkarłat) z białą różą i żołnierz (Adam Ból) udający się na front, w tle chór śpiewał cichutko:

„Wróć Jasieńku z tej wojenki wróć..
Dam ci za to róży najpiękniejszy kwiat".

Podczas uroczystości nauczyciele przygotowujący akademię: pani Małgorzata Dachowska i pan Zbigniew Rogóż, przypomnieli pieśni i piosenki, które śpiewano niegdyś w polskich domach. Pieśni, które towarzyszyły narodowi polskiemu w ważnych wydarzeniach dziejowych. Przy wyborze pieśni kierowali się chronologiczną historią pieśni piosenek z biegiem lat nobilitowanych do rangi pieśni narodowych i ojczystych. Zaprezentowali też utwory lżejsze i popularne, których zadaniem jest malować dawny obyczaj, folklor i historię. Poprzez pieśni przybliżyli historię Polski i ułatwili jej zrozumienie, dlatego nie zabrakło: „Warszawianki", „Marsz Polonii", „Piechoty", „Bywaj dziewczę", „Warczą karabiny", „Piechoty", „Roty", ale i „Murów" Jacka Kaczmarczyka czy też „Niepodległości", która zaśpiewana na zakończenie akademii zrobiła na wszystkich niezwykłe wrażenie, stając się wzruszającym świadectwem czasu. Istotne uzupełnienie oprawy muzycznej i artystycznej programu stanowiła niezwykła dekoracja, którą przygotowały panie: Halina Orlińska, Lidia Stach oraz Magdalena Wojtaszek. Ciepłe słowa skierowane przez panią dyrektor Edytę Gil do nauczycieli przygotowujących uroczystość oraz uczniów, występujących w przedstawieniu, przekonały wszystkich, że lekcja historii przeprowadzona została na ocenę bardzo dobrą.

Szkoła Podstawowa Nr 3 to szkoła z tradycjami, dlatego uroczystość 11 listopada jest na stałe wpisana w kalendarz imprez szkolnych. Dzięki tego typu uroczystościom dzieci pogłębiają i umacniają postawę patriotyzmu, rozwijają zainteresowania przeszłością i co najważniejsze, uświadamiają sobie znaczenie jednego z najważniejszych etapów w dziejach Polski. Kształtując dziś postawy szacunku wobec dokonań minionych pokoleń, możemy być spokojni o przyszłość, bo:

Tekst: mgr Małgorzata Dachowska