Ktoś spyta, czy w ogóle warto integrować klasę? Odpowiedź w naszej szkole jest jednoznaczna: Tak, warto! Przecież od tego jak uczniowie współpracują zależy atmosfera w klasie. Z klasą niezintegrowaną trudno pracować. W dobrej atmosferze łatwiej zobaczyć sens swojej pracy. Klasa zżyta ze sobą chętniej podejmuje się nowych zadań. W trakcie pracy z taką klasą bezpiecznie można wyrażać swoje opinie, bez lęku o brak akceptacji i odrzucenie. W zespole, w którym uczniowie otwarcie ze sobą się komunikują, znają i przestrzegają normy obowiązujące na co dzień, łatwiej zapobiec agresji i innym trudnym zachowaniom. Faktem jest, że klasę tworzą uczniowie, a wychowawca ma ich przygotować do dalszego życia, a dobre doświadczenia w klasie to dobre rokowania na przyszłość.
Mając na uwadze dobro młodego człowieka wychowawcy wraz z innymi nauczycielami naszej szkoły we wrześniu i październiku organizują wspólne wyjścia i wyjazdy integracyjne.
29 września kolejne grupy zespołów klasowych spędziły czas na integracji, wspólnym zwiedzaniu i zabawach. Tym razem klasy IV b i IV c pod opieką wychowawczyń: pani Małgorzaty Dachowskiej i pani Ilony Dybich oraz pani Anny Nawary udały się do Czernej. Najpierw zwiedzono Klasztor oraz nowe, multimedialne Muzeum Karmelitańskie, którego autorami są państwo Barbara i Jarosław Kłaputowie, którzy zasłynęli już z profesjonalnego przygotowania Muzeum Powstania Warszawskiego oraz Muzeum Domu Rodzinnego Jana Pawła II w Wadowicach. Później uczniowie udali się do Gospodarstwa Agroturystycznego „Przy Leśniczówce", by tam na łonie natury wśród koni beztrosko spędzić czas. Tak! Uczniowie doświadczyli odrobiny hipoterapii, czyli naturalnej formy rehabilitacji, która prowadzona w naturalnym środowisku i w kontakcie z żywym zwierzęciem pozwala dziecku odkrywać świat natury.
Prawdą jest, że od długich tysiącleci koń i człowiek pozostają w nierozerwalnym związku.
Rozwój cywilizacji bardzo zmienił otaczający nas świat, lecz naturalne instynkty i potrzeby człowieka tak naprawdę pozostały niezmienne. Pragnienia kontaktu ze zwierzęciem, nawet jeśli nigdy wcześniej nie jeździło się konno, widoczne były podczas wyjazdu integracyjnego. Wiele frajdy sprawiła dzieciom właśnie przejażdżka bryczką z zaprzęgiem dwóch koni, a głośny śpiew rozbawionych uczniów słychać było w sąsiednich miejscowościach. Potem przyszedł czas na jazdę konno. Dzieci z przyjemnością zbliżały się do zwierząt, głaskały i przytulały. Z radością pokonywały kolejne okrążenia na grzbiecie konia.
Tego dnia uczniowie wspólnie z opiekunkami grali w piłkę nożną, w siatkówkę, gonili się w berka i nawet tańczyli tango. Inni bawili się na placu na huśtawkach i zjeżdżalniach. Radość dzieci była niebywała, gdy nauczycielki nie mogły dogonić swoich uczniów podczas zabawy:
- Wstawię pani jedynkę za nieznajomość zasad gry w „nogę"! - wołał rozentuzjazmowany uczeń.
- Wpiszę pani „bz" za brak stroju... - wołał ktoś inny.
- Nieźle sobie panie radzą... - pocieszały dziewczyny.
Potem nadszedł czas na „smaczny" odpoczynek w postaci pieczonych na ognisku ziemniaków ... i ... czas powrotu. Uczniowie nie chcieli wracać, prosili o kolejne minuty pozostania, ale „wszystko, co dobre, szybko się kończy". Wszyscy z pełnymi brzuszkami i głowami pełnymi wrażeń szczęśliwie wrócili do domów.
Niebawem na spotkanie integracyjne wyjeżdża kolejna grupa uczniów. Życzymy im powodzenia i czekamy na fotorelacje.
Tekst:
mgr Małgorzata Dachowska

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
•